coaching dla mam

Dla mam bycie dobrą dla siebie może być szczególnie trudne. Nikt nie spotyka się z taką dozą trudnych do spełnienia i nierzadko sprzecznych ze sobą wymagań oraz krytycznych uwag jak właśnie matki. Od matek oczekuje się, że będą w pełni realizować się zawodowo, a jednocześnie będą zawsze miały czas i niespożyte zasoby energii, aby wzorowo opiekować się swoimi dziećmi. Wiele mam żyje w poczuciu wewnętrznego rozdarcia pomiędzy mnóstwem obowiązków i ról do wypełniania. Nasze potrzeby umykają nam  w natłoku spraw do załatwienia i obowiązków do spełnienia. Przytłacza presja stawianych sobie wymagań i konieczność godzenia wielu ról. Mamy martwią się, że są nie dość dobrymi mamami, córkami, żonami i pracownicami, że nie udaje im się odnosić samych sukcesów na każdym polu i wyrobić zawsze 100 procent normy. Te zmartwienia często przybierają formę deprecjonującego dialogu wewnętrznego, którego czasem nazywa się Wewnętrznym Krytykiem. Odpowiedzią na to może być więcej życzliwości i dobroci dla samej siebie.

Unikaj porównywania się z innymi

W dzisiejszych czasach, kiedy mamy stały dostęp do mediów społecznościowych nieuchronnie zaczynamy się porównywać z innymi, a właściwie nie tyle z innymi, co z ich wyidealizowanym obrazem. Społeczeństwo kładzie nacisk na indywidualne osiągnięcia i nierealnie oczekuje od nas doskonałości. Dodatkowo my same chcemy czuć się wyjątkowo i ponadprzeciętnie. Przeciętność i zwykłe życie, choćby najbardziej udane, nie znajdują aprobaty, liczą się najlepiej spektakularne sukcesy albo przynajmniej niezwykłe doświadczenia i przeżycia, jakich dostarczają na przykład podróże. Trzeba odwiedzać modne miejsca, bywać tam, gdzie wszyscy, kupować kolejne lansowane gadżety, imponować innym i wypadać korzystnie na ich tle. Trzeba się stale ścigać, nawet jeśli mamy dosyć i jesteśmy już tym pędem zmęczone. Takiej postawie towarzyszy nierzadko surowe podejście wobec siebie, które zniechęca i wprawia w przygnębienie. Media społecznościowe karmią nas idealnym wizerunkiem życia innych ludzi. Na Facebooku wszystko wygląda wspaniale, ludzie są piękni, dobrze ubrani, młodzi, odnoszą same sukcesy, odwiedzają modne miejsca, kupują modne rzeczy, jedzą wyszukane potrawy, moją tylko zdolne i  grzeczne dzieci. Jest to obraz zafałszowany, znacznie wyretuszowany, daleki od rzeczywistości.

Bycie osobą przeciętną nie jest w naszym świecie akceptowane. Jakby wszystkiego było mało nie dajemy sobie prawa do najmniejszego nawet błędu, chcemy być perfekcyjne. Tymczasem podejmowanie ryzyka, zgoda na to, że możemy ponieść porażkę, prowadzi nas w stronę rozwoju i przekraczania własnej strefy komfortu. Dominuje tendencja do uważania siebie za kogoś lepszego lub gorszego od innych zamiast realistycznego spojrzenia na siebie ze wszystkimi trudnościami i ułomnościami. Czasem postrzegamy siebie jako lepszych od innych, co owocuje postrzeganiem innych jako gorszych. Innym razem jesteśmy na dnie rozpaczy, bo wydaje nam się, że wszyscy są od nas lepsi, inni mają wszystko i lepiej sobie radzą ze wszystkim. Zarówno zawyżona jak i zaniżona samoocena jest czymś problematycznym, samo-współczucie i zrozumienie dla siebie wyrywa nas z pułapki ocen i stałego porównywania się z innymi. Zaczynamy rozumieć jak wiele łączy nas z innymi, uświadamiamy sobie, że dzielimy z nimi wspólnotę doświadczeń, że życie oprócz radości niesie też klęski i smutki. Trudności, porażki i niepowodzenia są wpisane w ludzki los i dobrze znane chyba każdemu.

Akceptuj siebie

Nie porównuj się z innymi. Nie musisz sprostać wygórowanym wymaganiom, nie musisz być doskonała, nie musisz sobie ze wszystkim radzić, nie musisz na wszystkim się znać. Staraj się zmniejszyć dystans pomiędzy Twoim ja idealnym a ja realnym, nie chodzi o to by stale wpinać się ku nieosiągalnej doskonałości, ale o to aby zaakceptować siebie takim jakim się jest z całym „dobrodziejstwem inwentarza”, nie chodzi o to, aby nie mieć aspiracji, ale aby aspirować do tego co rzeczywiście jest osiągalne. Jeśli stawiasz sobie cele do osiągnięcia, niech będą one na Twoją miarę i uzbrój się w cierpliwość i pozbądź się pokusy oczekiwania błyskawicznych efektów. To co sobie zaplanujesz możesz osiągnąć jeśli tylko poświęcisz temu odpowiednią ilość czasu i wysiłku, ale nic lub prawie nic nie przychodzi łatwo i od razu.

Ważna jest akceptacja samego siebie, branie życia takim jakim ono jest i zgoda na to, co życie niesie, przyzwolenie na wszystkie jego blaski i cienie, afirmacja życia w całej jego różnorodności i nieprzewidywalności. Trzeba budować swoją wewnętrzną wolność i gotowość do życia pełnego autentyczności. Ważne jest realne spojrzenie na siebie, na swoje wady i zalety, zaakceptowanie realnego obrazu siebie samej i zaprzestanie ciągłego krytykowania i oceniania siebie oraz łagodna i spokojna akceptacja.

Poznaj siebie

Warto poświęcić czas na poznawanie siebie i zobaczenie jaka naprawdę jesteś. Trzeba realistycznie oceń swoje mocne i słabe strony. Do tego możesz wykorzystać Analizę SWOT. SWOT to akronim angielskich słów: strengths (mocne strony), weaknesses (słabe strony), opportunities (szanse), threats (zagrożenia). Analiza SWOT jest wykorzystywana do oceny sytuacji przedsiębiorstwa, ale równie dobrze może zostać użyta do analizy osoby, w różnych obszarach, szczególnie na polu zawodowym, ale możesz przeanalizować również inne, pozostałe aspekty i role, które pełnisz. Mocne strony to Twoje zasoby wewnętrzne, Twoje unikalne kwalifikacje, wiedza, wykształcenie, doświadczenie, twoje talenty. Słabe strony to Twoje ograniczenia, luki kompetencyjne, braki, które jednak najczęściej można nadrobić. Szanse to zewnętrzne, pozytywne zjawiska i procesy na przykład zwolnienie się wakatu na upragnione przez Ciebie stanowisko. Zagrożenia to zewnętrzne negatywne zjawiska i procesy, które mogą blokować Twój rozwój na przykład szklany sufit czyli niechęć do promowania i awansowania kobiet. Należy zastanowić się jak można dobrze wykorzystać szanse i mocne strony, a jak zniwelować zagrożenia i na tej podstawie ustalić strategię działania w danym obszarze.

S – strength – mocne strony

 Jakie są Twoje zasoby wewnętrzne? Co robisz dobrze? Co jest Twoją mocną stroną? Jak to wykorzystasz? Jakie umiejętności z mocnych obszarów możesz wykorzystać w pracy nad słabszymi stronami?

W – weknesses ( słabe strony)

Gdzie są Twoje słabe punkty? Co musisz poprawić? Jak to zrobisz? Kto i co może ci w tym pomóc?

O – opportunities  (szanse)

Co Ci sprzyja? Gdzie jeszcze kryją się szanse? Jak to wykorzystasz?

T – threats (zagrożenia)

Co może stanąć Ci na drodze realizacji pełni Twojego potencjału? Co Cię ogranicza? Jakie przeszkody możesz napotkać? Jak je pokonasz?

Przyjrzyj się dobrze temu obrazowi siebie. To jesteś Ty – osoba absolutnie unikalna, na całym świecie nie ma drugiej takiej samej osoby. Zarówno Twoje doświadczenie, przeżycia i przemyślenia, Twoje podejście do wielu spraw, Twoje talenty, mocne strony jak i słabości i wady to zupełnie unikalna kombinacja. Jako niepowtarzalna jednostka masz soje miejsce w świecie i swoją niezbywalną wartość, zasługujesz na to, aby doświadczać w swoim życiu radości i szczęścia. Znajdź czas, aby poznać siebie, swoje mocne i słabe strony. Pomyśl ile trudności, przeciwność, obaw i lęków udało Ci się pokonać. Wypisz listę sukcesów. Karm się dobrymi myślami. Życzliwie zaopiekuj się sobą.

Szanuj siebie i swoje potrzeby

Często jest tak, że zagłuszamy własne potrzeby,  traktujemy siebie gorzej niż innych, stawiamy siebie na szarym końcu. Wydaje nam się, że sympatia i życzliwość dla siebie i odrobina zdrowego dbania o siebie są czymś zakazanym. Wiara we własne siły i szacunek dla siebie to sposób na to, aby we własnym życiu poczuć się właściwą osobą na właściwym miejscu, aby rozgościć się we własnym życiu i poczuć się ze sobą dobrze. Buduj realistyczne poczucie własnej wartości. Akceptuj swoje słabości i ograniczenia.

Praktykuj samowspółczucie

Relacja z samym sobą jest jedną z najważniejszych relacji w życiu. Trzeba zadbać o siebie i umiejętnie zaopiekować się sobą. Konieczne jest zaprzestanie samooskarżania i oceniania siebie, a zamiast tego zwrócenie się ku samoakceptacji. Najlepszym sposobem na wyzwolenie się z nadmiernego krytycyzmu wobec siebie jest wykształcenie samoakceptacji i samo-współczucia i zastąpienie złego nawyku oceniania siebie zrozumieniem. Trzeba przyjąć do wiadomości, ze niedoskonałość i słabość są częścią doświadczenia bycia człowiekiem wspólną dla wszystkich ludzi. Porzuć ciągłe zadręczanie się swoimi niepowodzeniami, porażkami, niedoskonałościami. Trzeba też znaleźć czas dla siebie i poświęcić go na autorefleksję i pracę nad sobą, ale także znaleźć czas na drobne życiowe przyjemności takie jak spacer, spokojnie wypita filiżanka aromatycznej herbaty, ciekawa lektura, spotkanie z przyjaciółką.

Szczególnie mamy, w natłoku obowiązków, mają problem z postawieniem siebie w centralnym miejscu swojego życia i wygospodarowaniem czasu i przestrzeni dla siebie. Tymczasem, aby dbać o innych musisz najpierw zaopiekować się sama sobą. Ważne jest stawianie granic w relacjach z innymi i zdrowe dbanie o siebie, dbanie o swoją kondycję fizyczną i psychiczna, o odpowiednią ilość snu, dobre, zdrowe jedzenie, które prawidłowo odżywia nasz organizm, ulubioną aktywność sportową, spokój wewnętrzny i dobre myśli. Mamy ograniczone zasoby energii. Musimy troszczyć się o siebie, aby móc też troszczyć się o innych. To oznacza bardzo podstawowe działania jak zdrowy tryb życia i sprawianie sobie małych przyjemności, znalezienie czasu wolnego i robienie rzeczy, które sprawiają nam radość. Stwórz listę rzeczy, które Cię uszczęśliwiają. Znajdź równowagę pomiędzy dbaniem o innych a dbaniem o siebie.

Zamień Wewnętrznego Krytyka na Wewnętrznego Mentora

To my tworzymy myśli o sobie. Wiele osób idzie przez życie wśród nieustanych uwag Wewnętrznego Krytyka, który podstawia nam nogę i sabotuje nasze ambitne cele. Jesteśmy same dla siebie najbardziej surowymi sędziami. Nie potrafimy pozbyć się roztrząsania własnych niepowodzeń i myślenia o tym co złego jeszcze może się wydarzyć. Zamiast Wewnętrznego Krytyka pracuje nad kontaktem ze swoim Wewnętrznym Mentorem. Zamień Wewnętrznego Krytyka na Wewnętrznego Mentora, który dobrze Ci doradza i zawsze stoi po Twojej stronie. Bądź dobra dla siebie, potraktuj siebie jak najlepszą przyjaciółkę. Kiedy myślimy o sobie dobrze, łatwiej nam radzić sobie w trudnych chwilach, których życie nie szczędzi nikomu.

Bądź dla siebie ważną osobą

Bądź dla siebie ważną osobą. Niezależnie od tego ile masz obowiązków, rezerwuj czas tylko dla siebie. Sprawiaj sobie przyjemności, nagradzaj się za małe i większe zwycięstwa i dbaj o siebie bez poczucia winy. Pielęgnuj wiarę we własne siły i szacunek do siebie. Dbanie o siebie ma moc transformującą, zmieniającą nasze życie. Miej zaufanie do własnych możliwości. Chwal siebie. To jak myślimy o sobie, jak się ze sobą czujemy, jak traktujemy siebie wpływa na to jakie wyzwania podejmujemy w naszym życiu, a przed jakimi się cofamy. Człowiek, który siebie akceptuje, który kocha siebie emanuje szczęściem i życzliwością dla innych ludzi. Akceptacja i wyrozumiałość dla siebie to najlepsza droga do akceptacji i wyrozumiałości dla innych.

Bądź sama dla siebie wsparciem. Nie musisz być doskonała. Nikt doskonały nie jest. Możesz akceptować siebie ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami. Jeśli myślisz o sobie dobrze, łatwiej Ci stworzyć życie o jakim marzysz, chętniej stawiasz czoła śmiałym wyzwaniom, chętniej sięgasz po to co dobre, masz wewnętrzną moc i siłę by urzeczywistniać marzenia, ale też znasz swoje ograniczenia, z wyrozumiałością patrzysz na swoje słabości i potrafisz prosić innych o pomoc kiedy jej potrzebujesz. 

Traktuj siebie z empatią i życzliwością

Życzliwość wobec siebie polega na zaprzestaniu ciągłego oceniania siebie, polega na zrozumieniu siebie zamiast pogrążaniu się w ponurych myślach i ogniu samokrytyki. Konieczne jest także aktywne troszczenie się o siebie. Trzeba uzmysłowić sobie, ze każdy człowiek ma prawo do błędów i nie przesadzać surową oceną własnych niedoskonałości. To nie znaczy oczywiście, że należy sobie we wszystkim pobłażać, ale trzeba znaleźć złoty środek, który pozwoli realnie ocenić  daną sytuację. Nawet w obliczu porażki a może właśnie szczególnie w jej obliczu trzeba traktować siebie z empatią i życzliwością. Dobrym sposobem jest pisanie listów do samej siebie. Szczególnie w sytuacjach, gdy mamy do czynienia z trudnymi emocjami, taki list może wnieść do naszej codzienności wiele dobrego. Staraj się potraktować siebie życzliwie, napisz do siebie list, tak jakbyś pisała do najlepszej przyjaciółki, znajdź słowa otuchy i zrozumienia. Sięgaj często do niego, aby dać sobie, tak potrzebne w trudnych chwilach, wsparcie.

Każdego dnia bądź dobra dla siebie. Uspokój swoje myśli. Dzięki dobrym dla siebie myślom, dzięki działaniom dla siebie możesz praktykować satysfakcjonujące życie. Przygotuj sobie ulubione afirmacje. Akceptuj siebie taką, jak jesteś. Pracuj nad poczuciem, że jesteś wystarczająco dobra taka jak jesteś, co nie znaczy że nie możesz się rozwijać. Traktuj siebie życzliwie, ze zrozumieniem. Zrozumienie i samo-współczucie kreuje pozytywne podejście do życia i pozwala docenić piękno i bogactwo życia nawet w ciężkich chwilach. Samoakceptacja i traktowanie siebie z dobrocią to fundament zdrowej relacji z samą sobą. Bądź po swojej stronie.

Natrętne brzęczenie w Twojej głowie

Jego nieustanne oskarżenia towarzyszą nam od wczesnego dzieciństwa. Która z mam nie zna siły Wewnętrznego Krytyka, tego głosu brzęczącego w głowie, który bywa naszym najsurowszym sędzią. Jest to szególnie trudne dla mam pracujących, które właściwie stale znajdują się pod jego ciągłym obstrzałem. Wewnętrzny Krytyk może Ci wmawiać, że nie jesteś wystarczająco dobrą mamą, że nie radzisz sobie w pracy, że kiepska z Ciebie żona, że wszystkie Twoje starania są nic nie warte. Bywa, że kiedy jesteś w pracy masz wyrzuty sumienia, ze nie jesteś z dziećmi, a kiedy jesteś z dziećmi nie możesz przestać myśleć o pracy i o wszystkim tym co mogłaś zrobić w niej lepiej. Bycie zdrowo krytycznym wobec siebie, w umiarkowany sposób, to nic złego, jeśli jednak stale słyszysz natrętny głos w swojeje głowie, który nie daje Ci spokoju i ciągle podcina skrzydła, czas znaleźć sposób, aby się z nim rozprawić.

Trudno odmówić Wewnętrznemu Krytykowi inteligencji i daru przekonywania, gdy z takim zapałem Cię oskarża, wytyka Ci Twoje, najbardziej nawet błahe błędy i potknięcia, umniejsza Twoje znaczenie i pozbawia Cię pewności siebie. Wewnętrzny krytyk doskonale wie, co powinnaś a czego nie powinnaś robić. Może nawet odmawiać Ci prawa do przeżywania określonych uczuć i emocji czy też podejmowania jakichkolwiek ryzykownych decyzji albo działań. Jego wymagania wobec Ciebie nieustanie rosną. Choćbyś nie wiem jak mocno próbowała, Wewnętrznego Krytyka nigdy w pełni nie zadowolisz. Im bardziej się starasz, tym bardziej jego głos nie daje się uciszyć.

W poszukiwaniu społecznej aprobaty

Od pierwszych chwil życia jesteśmy stale korygowani poprzez reakcje bliższych i dalszych nam osób na nas, na nasze działania, wysiłki i zabiegi. Tkwi w nas wrodzona potrzeba sprawczości, kontroli nad własnym życiem, otoczeniem i tym, co nas spotyka. Każde dziecko szybko uczy się, że jedne jego działania spotykają się z aprobatą, inne natomiast budzą niechęć. Tych zachowań i sytuacji, które wiążą się z nieprzyjemnymi doznaniami będzie starało się unikać, te zaś, które niosą ze sobą miłe odczucia będzie powtarzać.

Uczymy się zatem unikać sytuacji, które są dla nas nieprzyjemne, a jednocześnie tak sterować swoim zachowaniem i wpływać na otoczenie, aby uzyskać to czego potrzebujemy. Przykładowo: jeśli młoda mama reaguje na uśmiech niemowlęcia nawiązaniem kontaktu i uśmiechem, a nawet wzięciem go na ręce, maluch częściej będzie się uśmiechał. Jeśli jednak pojawia się przy łóżeczku jedynie wtedy, kiedy dziecko krzyczy w niebogłosy, najprawdopodobniej nauczy się ono częściej uderzać w płacz, aby otrzymać choć odrobinę matczynej uwagi. Zasada jest prosta: jeśli rodzice chwalą lub inaczej nagradzają nasze starania, będziemy je ponawiać. Jeśli spotykamy się z dezaprobatą, najczęściej podejmujemy wysiłek, aby w przyszłości unikać podobnych zdarzeń.

Złe słowa tuczą Wewnętrznego Krytyka

W miarę upływu czasu, ze strony otoczenia, w którym wyrastamy, spotka nas coraz więcej zakazów i nakazów oraz coraz więcej komunikatów na temat naszej osoby, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, w zależności od tego, jak, zdaniem naszych opiekunów, radzimy sobie ze spełnianiem pokładanych w nas nadziei i oczekiwań. Negatywne, niesprawiedliwe, krzywdzące i nierzadko obraźliwe słowa, jakie słyszy dziecko pod swoim adresem, stają się żyzną glebą dla jego przyszłych życiowych problemów. Na takiej to właśnie urodzajnej glebie stworzonej ze złych słów wyrasta i tuczy się ta mentalna paskuda: Wewnętrzny Krytyk. W dorosłym życiu jego głos nie raz będzie hamował nasz potencjał, paraliżował nas i podcinał nam skrzydła.

Utrzymaj Wewnętrznego Krytyka w ryzach

Jednak nawet wtedy, gdy kiedy Twój Krytyk na dobre się w Tobie rozgościł, nie musi on stale kierować Twoim życiem. Przede wszystkim to Ty musisz przejąć nad nim kontrolę. Nie bój się zatem wdawać z nim w dyskusje i polemiki. Musisz uwierzyć, że jeśli nauczysz się szybko rozpoznawać jego głos i odpowiednio z nim postępować, nie tylko przestanie Ci szkodzić, ale nawet czasem może stać się nawet Twoim sprzymierzeńcem. Celem istnienia Wewnętrznego Krytyka jest bowiem ochrona naszej osoby przed wstydem i cierpieniem, przed słowami nagany, jakie mogłyby paść ze strony innych. Można zastanowić się czy jakaś część jego negatywnego komunikatu nie stanowiłaby dla nas cennej wskazówki. Ale przede wszystkim należy dołożyć wszelkich starań, aby utrzymać Krytyka w ryzach.

Spraw, aby Wewnętrzny Krytyk stał się Wewnętrznym Mentorem

W proces odzyskiwania kontroli nad swoimi własnymi myślami często trzeba włożyć czasem niemały wysiłek. Musisz duchowo oddzielić się od Twojego Krytyka. Odróżnić jego krzywdzące oceny od zdrowej części Twojego ja. Poddaj jego głos zdystansowanej refleksji. Nawiąż z rzeczowy i asertywny dialog, w którym poddasz jego osądy Twojej racjonalnej ocenie. Taką konstruktywną rozmowę możesz prowadzić nie tylko w swojej głowie, ale też w postaci pewnego rodzaju pamiętnika, w którym będziesz zapisywać naprzykrzające Ci się myśli oraz Twoją konstruktywną na nie odpowiedź. Równie dobrym sposobem jest wyznaczenie Krytykowi jego czasu na nadawanie, np. 15 minut wieczorem przed głównym wydaniem Wiadomości. : ) Słuchasz go zatem, z dystansem oczywiście, wtedy i tylko wtedy, w wyznaczonym przez Ciebie „czasie nadawania”. Zatem kiedy w ciągu dnia w Twoim umyśle pojawiają się oskarżycielskie słowa, możesz uciec się do metody, jaką stosowała Scarlett O’Hara, bohaterka powieści Przeminęło z wiatrem, czyli powiedzieć sobie: pomyślę o tym później. Pamiętaj, że jeśli w Twoje głowie zbyt często pojawiają się destrukcyjne przekonania, które niczemu dobremu nie służą, może to być sygnał, że już najwyższy czas, aby to zmienić i posłać Krytyka tam, gdzie jest jego miejsce czyli do kąta. A gdyby tak z Wewnętrznego Krytyka uczynić Wewnętrznego Montora? Co możesz zrobić, aby niesprawiedliwe, negatywne komunikaty w Twojej głowie zamienić w Przychylny Głos Rozsądku? Spróbuj usiąść i przez 20 minut spisywać wszystkie negatywne mysli jakie przychodzą Ci do głowy a potem zamień je na Głos Rosądku, wyobrażając sobie co o Tobie powiedziałby Twój Mentor, ktoś przychylny, kto stoi po Twojej stronie. Pamiętaj, że nie musisz być idealna (nikt nie jest) a jedynie wystarczająco dobra. Co oznacza bycie wystarczajaco dobrą mamą możesz przeczytać tutaj, więcej podpowiedzi znajdziesz w książce Wewnętrzny Krytyk. Jak zamienić destrukcyjną samokrytykę w twórcze wsparcie autorstwa Hal Stone i Sidra Stone.